bensen

hiçliğine bulaşmış bir avuç cennet
sürüklerken seni yok olmaya
aklından geçene bak:
"mandallar da ne kadar insan benzeri"

duman dursa dağılmadan
apartmanlar yok

rüzgar tutsa da kolundan dağları
büyüler büyücüler hala dağların ardında
yok gibi söylenmiyor hissizlik
aşk nefesler boyu uzayıp giden bir şererfsizlik