...bir kahramanlık hikayesi

I.
...gunesten uzak bir diyarda, fungustan olma bir ormanda bir acayip insan yasardi.Tata karanliktan korkardi.Tata derin uykudaydi. arkadasim Üstem diye titredi sesi Tatanin ormanin sesleri arasinda. arkadasim Üst e e m..yinelendi tatanin sesi korku dolu ormanin bir kuytusunda. cagrisini tekrarladi kucucuk tata, arkadasim üstem'e zifirin katranin tammda tam ortrsindaa.
karanlik aralanir, Üstem parildardi.Tatanin gozu Üstem'e alismamis mantarlara bakardi. kirmizi, beyaz kok rengi mantarlar her yanda salinmaktaydi. gulumserdi Tata nese ile gozlerini kirpistirip. sonra esnemeyle karisik bir tonda :
-arkadasim üsteem:))
-efenndimm tata?)
-yine mi ruya?\
-evet tataa:{
-bu sefer bitmesin ama?!
-basladi ya bitmeli sonunda!
-korkuyorum ben burada yalniz olmaktan, kucucuk kalmaktan!
-e iste o yuzden uyudun ya tata: uyu ki buyu diye. Hatirla!!!
- dur hatirlatma! unutursam buyutmem belki o kadar da?!
- tamam onu hatirlatmam ama...
-hiimm anladim sona geldik galiba?!
-hiiim evet bitti bu ruya.
-ne dersin bi iyi geceler opucugu koysak mi sonuna???
-tataaa!!!
-tamam kizma ama sen benim kahramanimsin ya...
-hadi tata devam et uykuya,uyu ki uyanasin. belki uyandiginda kahraman sen olacaksin!?
-ama
-ama
-ama ama misil misil...
tatanin arkadaslari hayalleri ruyalari vardi;kahramanlari,kahramanliklari..iste bu yuzden yasayabildi kapkara kara karanliklarda. ama yinedee...

YazarKasa
II.



..minnacık bi kız yaşardı kocaman bi ormanda.. korkardı, konuşmazdı, 
gülmezdi,aglamazdı.. anlam veremezdi kocaman ormanın yalnızlığına.. bilmezdi 
garip yaratıkların konuştuğu dili..
-'arkadaşım Üsteem..' dedi karanlık bi sabahta, onun dilini konuşan tanıdık 
bir ses..
-'tata!'
gülümsedi somurtan kız.. aydınlandı ormanın küçük bir bölümü...
kayboldu korkusu yavaş yavaş.. önce rüya gördüğünü sandı ne işi vardı 
tatanın bu ormanda..
-'yinemi rüya?'
--'hımm' dedi kendine 'bu tatanın rüyası..'
-'evet tata'
bir yerlerden hatırladığı sıcak güvenilir günlerin havası vardı rüyada 
insana mutlu hissettiren.. özlediğini farketti bu duyguyu, bu muydu eksik 
olan ormanda? cevaplayıp sorularını sakince
yumuşacık uykunun derinliklerine bıraktı tata'yı, uyusundu yorgundu belli ki 
o da..
ama.. biraz daha mı aydınlıktı sanki sabah :)

Cocostar
...devam eden bir öykü bu. En az sizin kadar sıradan insanların kahramanlıklarını anlatan, ama kısık sesle,duyabilene. 

Hiç yorum yok:

Yorum Gönder