sıradan insan hikayeleri 1- Serkan: Yolda Yürümek


...Serkan'la birlikte düşmüştük uyuşturucuya. Ben indim bir kaç durak sonra, Serkan devam etti.
Sen de in dedim bağırdım. Duyuramadım. Uzaklaşmıştı. Unuttum bir vakit Serkan'ı. Hatırladım sonra yeniden. Adapazarı'nda okuyordu. Okuluna gittim bekledim. Sordum soruşturdum.Öğrendim. Okula pek gelmiyordu. Bekledim. O gün geldi. Değişmişti. Tanıdım. Sıradan başladım muhabbete:"Nerelerdesin, neler yapıyorsun?!?" sıradan sorulardı. Reflektif. "Tibete gideceğim." dedi. "Kopmuş!" dedim. "Nasıl gidecek ki, neyle?" diye düşündüm. Neden bilmem rahatladım. Sanırım kendimi rahatlattım. Ayıkmadım. Ben kendi derdimdeydim. Düştüğüm dert benimdi. Serkan diye değil; derdim diye oradaydım. Sağırdım. Kördüm. Uykusuzdum. Döndüm.
Serkan inanmıştı. Ben dönmüştüm. Üç gün geçmişti. Haber ulaştı bana: Golden shot.. Serkan Tibet'e yerleşmişti.

Hiç yorum yok:

Yorum Gönder