boşluk

  ...yazacak ya da konuşacak hiç bir şeyi yoktu.
Öyle hissediyordu.
sonra fark etti ki en çok da böyle zamanlarda istiyordu birilerinin varlığını çevresinde.
Mutlulukla karşıladığında insanları,
 coşkuyla anlattığında dinleyicilere,
hiddetle saldırdığında rakibine,
efkarla omuz verdiğinde bir tabuta,
aşkla sardığında kolları sevgiliyi,
şevkatle eğildiğinde bir çocuğa...
hiç kimseye ihtiyacı olmamıştı.
Ve şimdi; en çok korktuğu an birileriyle karşılaşmaktan, birilerinin özlemini çekiyordu.